Mobilisatie-Oorlogskruis postuum uitgereikt

Tijdens de mobilisatie van 1939 werd Arie Jonkers als dienstplichtig soldaat ingedeeld bij de 21e reserve (depot) Grenscompagnie. Dit depot bataljon was in Huisduinen bij Julianadorp gelegerd en was ondergebracht in het fort “Kijkduin” ten noordwesten van Julianadorp. Daarna werden Arie en zijn jongere broer Henk tewerkgesteld in Duitsland en Arie werkte in 1942 ook korte tijd in Frankrijk.
Op 17 juni 1943 raakte Arie Jonkers in krijgsgevangenschap, waarbij hij aanvankelijk bij een boer in Moosheim ging werken, maar enkele maanden later bij de wapen- en munitiefabriek van HASAG in Leipzig terecht kwam. Daar heeft Arie tot aan de bevrijding in april 1945 een zware tijd doorgemaakt. Zeker is dat Arie weinig en slecht voedsel kreeg en lang en zwaar werk moest leveren. Geregeld moest er geschuild worden voor bombardementen, waarbij uiteindelijk een aantal van zijn kameraden de dood vonden. Arie heeft voor zijn kameraden gezorgd dat er een net houten kruis op hun graven kwam en van alle graven heeft Arie foto’s gemaakt voor de nabestaanden. Het zijn postume eer betonen aan zijn vrienden die net voor het einde van de oorlog de dood vonden.

Arie keerde eind mei 1945 terug in Nederland en heeft zich daarna, samen met zijn jonge broer Henk, hard ingezet voor het oprichten van een stomerij. Over de oorlog werd eigenlijk niet meer gesproken, want zoveel anderen hadden het immers nog vele malen slechter getroffen. Militair historicus E. van der Most heeft samen met Tony Jonkers (de zoon van Arie Jonkers), de brieven en het dagboek van Arie Jonkers gereconstrueerd en daarmee voor Arie een postuum monumentje gebouwd in boek vorm. Wat nog ontbrak was een officieel blijk van dank.